An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quod cum dixissent, ille contra. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Quid iudicant sensus?

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Immo videri fortasse.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Sint modo partes vitae beatae. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quid, de quo nulla dissensio est? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?

Sint ista Graecorum;: Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Bork: In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Bork: Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Qui convenit?: Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.

An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni quam mali?

Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

[redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Hic ego: Etsi facit hic quidem, inquam, Piso, ut vides, ea,
quae praecipis, tamen mihi grata hortatio tua est.

Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum
ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?